Adaptation Studies of the Aggression and Victimization Scales for Elementary School Children
1PhD Student, Ankara University, Institute of Educational Sciences, Doctoral Programme in Educational Psychology
2Prof. Dr., Ankara University, Faculty of Educational Sciences
J Cogn Behav Psychother Res 2013; 2(2): 106-115
Full Text PDF (Turkish)

Abstract

Objective: Recent studies emphasize the importance of evaluation for relational /social behaviors (e.g., rejection,) as well as overt behaviors (e.g., hitting) in the assessment of peer aggression and victimization among school children. For this reason the present study aimed to evaluate the applicability of the two scales, namely Children’s Social Behavior Scale-Self Report -CSBS-SR (Crick & Grotpeter, 1995) and Children’s Self Experience Questionnaire-Self Report -CSEQ-SR (Crick & Grotpeter, 1996) for Turkish Elementary school children. CSBS-SR and CSEQ-SR include overt and relational dimensions of peer aggression and victimization respectively.
Methods: A representative sample consisting of a total of 422 (boys n=205; girls n=207) and 415 children (n=210; girls n=205) attending public and private elementary schools in Ankara were recruited for the validity and reliability studies of the CSBS-SR and CSEQ-SR respectively. The Revised Olweus Bully/Victim Questionnaire (ROBVQ; Olweus, 1996) were utilized for the criterion validity.
Results: Confirmatory factor analyses indicated that the five factor model suggested for the CSBS-SR and three factor model for the CSEQ-SR met the criteria standards for adequacy of fit. A moderate correlation of the CSBS-SR with ROBVQ-Bully Subscale (r=.47) and moderate to high correlation of the CSEQ-SR with ROBVQ-Victim Subscale (r=.70) supported both scale’s criterion validitiy. CSBS-SR’s and CSEQ-SR’s test-retest reliability were found to be .64 and .80 and internal consistency assessed by Cronbach Alpha were found to be .84 and .90 respectively. T-test analyses for independent groups demonstrated that boys had higher mean scores for overt aggression than girls (t(423)=3.025, p<.05). On the other hand girls had higher mean scores for relational victimization than boys (t(413)=3.213, p<.01). There were significant positive correlation of mean relational aggression scores with fathers’ education (r=.14) and family income (r=.15). Additionally overt and relational victimization mean scores were found to have negative correlation with parental education (relational victimization for both mothers and fathers r=-.16; overt victimization for mothers r=-.16 and fathers r=-.18) and family income (for overt and relational victimization and r=-.14 and r=-.15 respectively). Finally relational victimation were found to correlate neagatively with age (r=-.09).
Conclusion: CSBS-SR and CSEQ-SR had acceptable validity and reliability properties. As relational aggression and victimization were found to be related with several mental health problems among school children, both scales could be utilized in the evaluation of overt and relational dimensions of both agression and victimization among Turkish elementary school children.


Saldırganlık ve Mağduriyet Ölçeklerinin İlköğretim İkinci Kademe Çocuklarına Uyarlanması*
1Doktora Öğrencisi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Psikolojisi Doktora Programı
2Prof. Dr., Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi
Journal of Cognitive Behavioral Psychotherapies and Research 2013; 2(2): 106-115

Amaç: Son yıllarda yapılan çalışmalar akran saldırganlığının ve mağduriyetinin değerlendirilmesinde itme ve vurma gibi yalnızca gözlenen boyutların değil, dedikodu yayma ve dışlama gibi ilişkisel boyutların da önemli olabileceğini göstermektedir. Bu amaçla geliştirilen iki ölçeğin Türk çocuklarına uyarlanması bu araştırmanın temel amacıdır. Yöntem: Ankara’daki ilköğretim okullarının ikinci kademesine devam eden 422 öğrenci saldırganlık, 415 öğrenci mağduriyet ölçeği uyarlama çalışmasına katılmıştır.
Bulgular: Doğrulayıcı faktör analizleri, ölçüt geçerliği analizleri, test-tekrar test ve iç-tutarlık güvenirlik analizleri ölçeklerin psikometrik özelliklerinin Türk öğrencilerde kullanımlarının uygun olduğunu göstermiştir. Analizler gözlenen saldırganlığın erkekler, ilişkisel mağduriyetin ise kızlar arasında daha yaygın olduğunu göstermiştir. İlişkisel saldırganlık ile babanın eğitim düzeyi ve ailenin gelir düzeyi arasında pozitif bir ilişki bulunmuştur. Mağduriyet ise hem anababanın eğitim düzeyi hem de ailenin gelir düzeyi ile negatif bir ilişki göstermiştir. Son olarak, yaşla birlikte ilişkisel mağduriyet düzeyinin azaldığı bulunmuştur.
Sonuç: Geçerlik ve güvenirlik analizleri, ÇBYÖ-KB’nin ve ÇSDÖ-KB’nin ilköğretim ikinci kademeye devam eden Türk çocuklarının gözlenen ve ilişkisel saldırganlık ile gözlenen ve ilişkisel mağduriyet düzeylerini değerlendirmeye yönelik araştırma ve uygulamalarda kullanılabileceğini göstermektedir.