Humanitarian aid workers had adverse effects on their services and were exposed to intense and prolonged traumatic experiences. This study examined the secondary traumatic stress experiences and coping methods of humanitarian workers working with refugees in a nongovernmental organization in İstanbul, Türkiye. This is a qualitative study with a phenomenological design. Data were collected via in-depth interviews between July and August 2020 using a semistructured interview form. The sample consisted of 13 participants who were social workers, health educators, lawyers, field workers, case managers, and/or protection officers. Colazzi’s phenomenological interpretation method was used for data analysis, and results were classified under 5 themes (emotions, mental situation changes, satisfying aspects of the job, tiring aspects, and coping) and 15 subthemes. The study determined that humanitarian workers providing aid to refugees often experience sadness, anger, and fear; notice changes in their lives; often get tired of their work; are sometimes satisfied with work; and find ways to cope by approaching or getting away from themselves. Therefore, supervision and peer support for humanitarian aid workers should be provided and maintained.

İnsani yardım çalışanları sağladıkları hizmetler gereği yoğun ve uzun süreli travmatik deneyimlere maruz kalır. Bu çalışmanın amacı, İstanbul’da bir sivil toplum kuruluşunda mültecilerle çalışan insani yardım çalışanlarının ikincil travmatik stres deneyimlerini ve başa çıkma yöntemlerini incelemektir. Fenomenolojik desende yapılan bu nitel çalışma verileri, yarı yapılandırılmış bir görüşme formu kullanılarak Temmuz-Ağustos 2020 tarihlerinde derinlemesine görüşmeler yoluyla toplandı. Örneklem sosyal hizmet uzmanları, sağlık eğitimcileri, avukatlar, saha çalışanları, vaka yöneticileri ve koruma görevlileri olmak üzere 13 katılımcıdan oluştu. Verilerin analizi Colazzi’nin fenomenolojik yorumlama yöntemi ile yapıldı. Bulgular, beş ana tema (duygular, ruhsal du-rum değişiklikleri, işin tatmin edici yönleri, yorucu yönleri ve başa çıkma) ve 15 alt tema altında sınıflandırıldı. Mültecilere yardım sağlayan insani yardım çalışanlarının sıklıkla üzüntü, öfke ve korku yaşadıkları; hayatların-daki değişiklikleri fark ettikleri, bazen işlerinden yoruldukları bazen de memnun oldukları ve kendilerine yaklaşarak ya da uzaklaşarak başa çıktıkları bulundu. Mevcut bulgular göz önünde bulundurulduğunda, insani yardım çalışanlarına yönelik süpervizyon ve akran desteğinin sağlanması ve sürdürülmesi önerilebilir.