Objective: The purpose of this study is to determine university students’ interpersonal cognitive distortions, the level of anxiety and hopelessness and to find out the differences of gender and age in terms of students’ interpersonal cognitive distortions, the level of anxiety and hopelessness.
Method: To this study 287 (%78.6) female, 78 (%21.4) male, total 365 university students participated. Hopelessness Scale, anxiety Inventory, and interpersonal cognitive distortions Scale were used to collect data and the data was analyzed by using SPSS. Descriptive statistics (mean and standard deviation) and One Way ANOVA was used to analyze the data.
Results: The results of the analyses showed that male and female university students who are age of 21-25 years old are relatively higher than other age groups in their interpersonal cognitive distortions, the level of anxiety, and hopelessness. There were no significant differences between male and female students in terms of interpersonal cognitive distortions, the level of anxiety and hopelessness. In other words, male and female university student’s interpersonal cognitive distortions, the level of anxiety and hopelessness were not significantly different and both male and female students who are age of 21-25 years old have relatively higher means in terms of interpersonal cognitive distortions, the level of anxiety and hopelessness.
Conclusion: The results were not consistent with the literature. The reason of this could be that this study was made on healthy populations that are not diagnostic patients and this study was made on the students who continue to the foundation university.

Amaç: Amaç: Bu çalışmanın amacı, üniversitede öğrencilerinin ilişkilerle ilgili bilişsel çarpıtmalar, kaygı ve umutsuzluk düzeylerini belirlemek, yaş ve cinsiyet değişkenlerine göre ilişkilerle ilgili bilişsel çarpıtmalar, kaygı ve umutsuzluk düzeylerinde fark olup olmadığını tespit etmektir.
Yöntem: Bu çalışmaya 287`sı (%78.6) kadın, 78’i (%21.4) erkek olmak üzere 365 üniversite öğrencisi katılmıştır. İlişkilerle ilgili Bilişsel Çarpıtmalar Ölçeği, Beck Anksiyete Envanteri ve Umutsuzluk Ölçeği kullanılarak veriler toplanmış ve SPSS ile değerlendirilmiştir. Verilerin analizinde Betimsel istatistik (ortalama, standart sapma) ve Tek Yönlü Varyans Analiz (ANOVA) yöntemi kullanılmıştır.
Bulgular: Yapılan analizler sonucunda kadın ve erkek üniversite öğrencilerinin 21-25 yaş aralığında ilişkilerle ilgili bilişsel çarpıtmaları, kaygı ve umutsuzluk düzeylerinin diğer yaş gruplarına göre göreceli olarak yüksek olduğu görülmektedir. Kadın ve erkek öğrenciler arasında farklı yaş gruplarında ilişkilerle ilgili bilişsel çarpıtmalar, kaygı ve umutsuzluk düzeylerine göre anlamlı bir fark bulunmamıştır. Bu sonuç, üniversite öğrencilerinin ilişkilerle ilgili bilişsel çarpıtmalarının, kaygı ve umutsuzluk düzeyleri açısından farklılaşmadığı ve her iki cinsiyette de 21-25 yaş aralığında ilişkilerle ilgili bilişsel çarpıtma, kaygı ve umutsuzluk düzeyleri ortalamalarının göreceli olarak yüksek olduğu gözlemlenmiştir.
Tartışma: Elde edilen sonuçların literatür ile ilişkili olmadığı görülmüştür. Bunun sebebi olarak, bu çalışmanın sağlıklı bireyler üzerinde yapılmış olması ve çalışma grubunun özel bir okula devam eden üniversite öğrencilerinden oluşmasından kaynaklandığı düşünülmektedir.