This study aims to explore the predictive role of emotional regulation, anger management style and traumatic experience on Non-suicidal Self-injury (NSSI) behaviour and whether NSSI varies depending on the gender and age of the university students. In addition to this purpose, the gender and age of university students were examined in terms of their relations with the relevant variables. The study is in the realm of the quantitative research which was conducted with 564 university students (female n=492; male n=72; X=20.88). The data were collected through five data collection tools; The Inventory of Statements about Self-Injury Difficulties in Emotion Regulation Scale, Trait Anger and Anger Expression Scale and Impact of Event Scale-Revised as well as the Demographic Information Form. The results of the stepwise regression analyses show that the predictor variables of
NSSI are the traumatic experiences, lack of emotion regulation skills and trait anger (F(3,560)=24.14, p<0.05). It was found that these three variables explained 19.3% of the variance. Besides the anger management styles, age and gender imply no significant differences on non-suicidal self-injury behaviour of the students. Results suggest that enabling individuals to regulate their negative emotions such as sadness and anger on children and young people especially right after the traumatic experiences would highly contribute to the decrease and/or prevention of non-suicidal self-injury behaviours.

Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinde duygu ayarlama becerisi, öfke kontrol biçimi ve travma yaşantısının kendine zarar verme davranışını (KZVD) yordama gücünü ve KZVD’nin cinsiyet ve yaşa göre farklılaşıp farklılaşmadığını araştırmaktır. Bu amaca ek olarak, üniversite öğrencilerinin yaş ve cinsiyetleri de ilgili değişkenlerle ilişkileri açısından incelenmiştir. Araştırma ilişkisel tarama modelinde olup 564 (kadın n=492; erkek n=72; Yaş, X=20.88) üniversite öğrencisi ile yürütülmüştür. Verilerin toplanmasında Kişisel Bilgi Formu’nun yanı sıra, Kendine Zarar Verme Davranışı Değerlendirme Envanteri, Duygu Ayarlama Güçlüğü Ölçeği, Sürekli Öfke ve Öfke Tarzı Ölçeği, Olayların Etkisi Ölçeği kullanılmıştır. Aşamalı regresyon analizleri, travmatik yaşantıların, duygu ayarlama becerilerinin düşük olmasının ve sürekli öfkenin KZVD’yi yordadığını göstermiştir
(F(3,560)=24,14, p<0,05). Bu üç değişken varyansın %19,3’ünü açıklamıştır. Buna karşın, öfke kontrol biçimlerinin yanı sıra, öğrencilerin KZVD puanlarında yaş ve cinsiyete göre anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Bulgulara dayanarak, özellikle travmatik yaşantıların ardından çocukların ve gençlerin üzüntü ve öfke gibi olumsuz duygularını ayarlama becerilerinin geliştirilmesinin yaşanabilecek kendine zarar verme davranışlarının azaltılabilmesi ve/veya önlenebilmesi için önemli katkılar sağlayabileceği düşünülmektedir.