The aim of this study was to assess effectiveness of the group psychoeducation program in euthymic bipolar disorder. Sixty patients with bipolar disorder followed at the Psychiatry Outpatient Clinic of Dışkapı Yıldırım Beyazıt Training and Research Hospital were enrolled into the study. The patients were randomly divided into two groups, 30 patients were followed with medical treatment while 30 patients participated in a group psychoeducation program along with medical therapy. The program consisted of sixteen weekly sessions and each session lasted 90 minutes. Hamilton Depression Scale, Young Mania Rating Scale, Bipolar Functional Scale, Global Assessment of Functioning Scale, Morisky Treatment Adherence Scale and The Scale for the Assessment of Insight scales were applied to the patients. Non-parametric Mann Whitney-U and Wilcoxon tests were used to assess effectiveness of the group psychoeducation program. There was no significant change in depression and mania scores with the administration of group psychoeducation, however, those included in group psychoeducation showed a significant increase in general functioning level, insight, and treatment adherence. In addition, psychoeducation program improved stigmatization, introversion, and daily functioning scores. Depression and mania scores were significantly higher at the 16th week compared to at baseline in the patients not applied group psychoeducation. Group psychoeducation program increased initiative and occupational functionality in this study. Group psychoeducation program increased the functionality and insight of the patients in this study. The administration of psychosocial interventions in clinical practice might improve the functionality of patients with bipolar disorder. Structured prospective studies are needed to evaluate the short and long-term effects of psychosocial interventions in bipolar disorder.

Bu çalışmada ötimik bipolar bozukluk hastalarına uygulanan grup psikoeğitiminin etkinliği araştırılmıştır. Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi psikiyatri polikliniğinde bipolar bozukluk tanısı ile takip edilen 60 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Hastalar randomize olarak iki gruba ayrılmıştır, 30 hasta medikal tedavi ile takip edilirken 30 hastaya medikal tedavinin yanında grup psikoeğitimi uygulanmıştır. Psikoeğitim programı haftalık 16 seanstan oluşmuştur ve her seans 90 dakika sürmüştür. Tüm hastalara Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği (HAM-D), Young Mani Derecelendirme Ölçeği (YMRS), Bipolar Bozuklukta İşlevsellik Ölçeği (BBİ), İşlevselliğin Genel Değerlendirilmesi Ölçeği (IGD), İçgörünün Üç Bileşenini Değerlendirme Ölçeği (İÜBDÖ) ve Morisky Tedaviye Uyum Ölçeği uygulanmıştır. Grup psikoeğitim programının etkinliğini değerlendirmek için non-parametrik Mann Whitney-U ve Wilcoxon testleri kullanılmıştır. Grup psikoeğitimi uygulanan hastalarda depresyon ve mani skorlarında anlamlı bir değişiklik görülmezken işlevsellik düzeyi, içgörü ve tedaviye uyumu puanlarında anlamlı bir artış görülmüştür. Ayrıca, psikoeğitim programı sonunda damgalanma, içe dönüklük ve günlük işlevsellik puanlarında düzelme saptanmıştır. Grup psikoeğitimi uygulanmayan hastalarda depresyon ve mani puanları 16. haftadaki değerlendirmede başlangıca göre yüksek bulunmuştur. Grup psikoeğitim programı inisiyatif ve mesleki işlevsellik puanlarında artış ile ilişkili bulunmuştur. Bu çalışmada grup psikoeğitim programı bipolar hastaların işlevselliğini ve içgörü düzeyini arttırmıştır. Klinik pratikte ötimik bipolar bozukluğu olan hastalarda psikososyal müdahalelerin uygulanması hastaların günlük işlevselliğini arttırabilir. Bipolar bozuklukta psikososyal müdahalelerin kısa ve uzun süreli etkilerini değerlendirmek için yapılandırılmış prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır.