Objective: In the present study, it is aimed to examine the relationship between self-harmful behavior and negative automatic thinkings in adolescents. Method: The study sample consisted of a total of 380 high school students (236 female, 144 male) in Yesilyurt and Battalgazi, Malatya. A total of 1775 data were collected at the data collection pro-cess. 1395 adolescents (78.6%) who did not exhibit self-harm behavior were not included in the study group. The data was collected using three instruments: Sociodemographic Information Form, Inventory of Statements About Self-injury, and Automatic Thoughts Questionnaire. In the analysis of data SPSS (Statistical Package for the Social Sciences) was used. Results: In the study; a positive correlation was found between self-injury behavior and negative automatic thinkings (r = 0.306) in high school students (p = 0.0001). Self-injury behaviors mean scores were changed significantly in terms of type of school, class level, and family togetherness but not changed in terms of gender and domestic violence variable. Conclusion: The results of the study, its limitations and the recommendations for future researchers are discussed in the light of the literature.

Amaç: Bu araştırmada; lise öğrencilerinde kendine zarar verme davranışı ile olumsuz otomatik düşünceler arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışma grubunu Malatya ili Yeşilyurt ve Battalgazi ilçelerinde liselerde eğitim gören 236’sı kız, 144’ü erkek toplam 380 öğrenci oluşturmuştur. Veri toplama aşamasında toplam 1775 veri toplanmıştır. Kendine Zarar Verme Davranışı hiç göstermeyen 1395 ergen (%78.6) çalışma grubuna alınmamıştır. Katılımcılara Kişisel Bilgi Formu, Kendine Zarar Verme Davranışı Değerlendirme Envanteri (KZVDDE) ve Otomatik Düşünceler Ölçeği uygulanmıştır. Çalışmadaki bulgular SPSS (Sosyal Bilimler İçin İstatistik Paketi) programı kullanılarak elde edilmiştir. Bulgular: Araştırmamızda kendine zarar verme davranışı oranı %21.4 olarak bulunmuştur. 380 kişilik örneklem grubu, kendine zarar verme seçeneğine ‘’evet’’ diyen öğrencilerden oluşmaktadır. Yapılan araştırmada; lise öğrencilerinde kendine zarar verme davranışı ile olumsuz otomatik düşünceler arasında pozitif yönde (r = 0.306) ve istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmuştur (p = 0.0001). Kendine zarar verme davranışı ile okul türü, sınıf düzeyi ve anne baba birlikteliği arasında anlamlı farklılık görüldüğü; cinsiyet ve aile içi şiddet değişkenleri açısından anlamlı bir farklılık göstermediği saptanmıştır. Sonuç: Araştırmanın sonuçları, sınırlılıkları ve gelecek araştırmalar için öneriler literatür doğrultusunda tartışılmıştır.