Objective: Beliefs towards mental illnesses of health workers and student candidates might be negative. In this study, determination of Social Work students’ beliefs towards mental illnesses and factors related to these beliefs and the effects of theoretical education about mental illnesses were aimed.
Method: Twenty eight third-grade students studying at the Social Work Department of Turgut Ozal University were evaluated by sociodemographic form and Beliefs Towards Mental Illness Scale (BMI). Theoretical lectures about mental illnesses were given to the students 2 hours weekly for 14 weeks. At the end of the lectures, the students were given BMI again and the changes in their beliefs towards mental illnesses after the education were investigated.
Results: The mean age of the students was 20.8±0.9, 78.6% (n=22) were female, 85.7% (n=24) never consulted a psychiatrist, 60.7% (n=17) reported no family member/relative/friend/neighbour with psychiatric disease. The students who consulted a psychiatrist had lower score in dangerousness subscale of BMI, however, the difference remained at the edge of the significance level (p=0.056). After the lectures, the scores of dangerousness subscale and total BMI decreased significantly (p<0.05).
Conclusion: It might be stated that education about mental illnesses might affect the beliefs towards mental illnesses positively. For this reason, education of health workers who have key roles in the society might be the first step to change the negative beliefs of people towards mental illnesses.

Amaç: Sağlık çalışanlarının ve sağlık çalışanı olmaya aday öğrencilerin ruhsal hastalıklara yönelik inançları olumsuz olabilmektedir. Bu araştırmada, Sosyal Hizmet Bölümü öğrencilerinin ruhsal hastalıklara yönelik inançları ve bu inançlarla ilişkili etkenler ile ruhsal hastalıklara yönelik verilen teorik eğitimin etkilerinin belirlenmesi hedeflenmiştir.
Yöntem: Turgut Özal Üniversitesi Sosyal Hizmet Bölümü 3. sınıfta öğrenim gören 28 öğrenci, sosyodemografik bilgi formu ve Ruhsal Hastalıklara Yönelik İnançlar Ölçeği (RHYİÖ) ile değerlendirildi. Öğrencilere 14 hafta boyunca, haftada 2 saat, ruhsal hastalıklar hakkında teorik dersler verildi. Dersler bitiminde öğrencilere RHYİÖ tekrar verilerek eğitim sonunda öğrencilerin ruhsal hastalıklara yönelik inançlarındaki değişim incelendi.
Bulgular: Öğrencilerin yaş ortalaması 20.8±0.9, %78.6’sı (n=22) kadın, %85.7’si (n=24) hiç psikiyatriste başvurmamış, %60.7’si (n=17) aile/akraba/arkadaş/komşusunda ruhsal hastalık olmadığını bildirmişti. Psikiyatri başvurusu olanlarda RHYİÖ tehlikelilik alt ölçeği puanı, psikiyatri başvurusu olmayanlara göre daha düşüktü, fakat fark anlamlılık sınırında kaldı (p=0.056). Dersler bitiminde, RHYİÖ tehlikelilik alt ölçeği ve toplam RHYİÖ puanı istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azaldı (p<0.05).
Sonuç: Ruhsal hastalıklara yönelik eğitimin bireylerin ruhsal hastalıklara yönelik inançlarını olumlu yönde etkilediği söylenebilir. Bu nedenle, öncelikle toplumda anahtar role sahip sağlık çalışanlarının bu alanda eğitilmesi, toplumun ruhsal hastalıklara yönelik olumsuz tutumunu değiştirmede ilk adım olabilir.