2Prof. Dr./Department of Child and Adolescent Psychiatry Dokuz Eylül University Faculty of Medicine İzmir
3Uzm. Dr./Clinic of Child and Adolescent Mental Health and Diseases Kâtip Çelebi Faculty of Medicine İzmir
Abstract
Aim: Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) is one of the most common childhood neurodevelopmental disorders. Factors related with parents affect family functioning and make changes in ADHD symptoms. We aimed to evaluate maternal anxiety and family functioning in children with ADHD comparing with controls and their mothers.
Method: The study group consisted of 62 children (6-12 years old) diagnosed with Attention Deficit Hyperactivity Disorder. The control group (62 children) comprised patients of other clinics at hospital and was matched for gender and age to the ADHD patients. The Kiddie Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia for School Aged Children- Present and Lifetime Version (K-SADS-PL) was used to diagnose ADHD and allowed comorbidities. All patients were treatment-naive. DuPaul Attention Deficit and Hyperactivity Disorder-Rating Scale -IV Inventory for ADHD symptoms, Family Assessment Device (FAD) for family functioning, State Trait Anxiety Inventory for maternal anxiety were used.
Results: There was no significant difference between sociodemographic data of two groups. The families of children with ADHD had more family dysfunction in roles, behavioral control, affective involvement subscales. Mothers of children with ADHD had higher scores than controls in State and Trait Anxiety Inventory forms.
Conclusion: ADHD generally continues into adolescence and adulthood, and multiple functional impairments can occur due to ADHD. If the relationship between maternal anxiety; family functioning, and ADHD is understood well, treatment of ADHD will be provided more effectively.
2Prof. Dr./Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi İzmir
3Uzm. Dr./Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği Kâtip Çelebi Tıp Fakültesi İzmir
Giriş: Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), çocukluk çağında en sık görülen nörogelişimsel bozukluklardan biridir. Ebeveyn ile ilgili etkenler aile işlevselliğini etkileyerek, çocuğun DEHB belirtileri üzerine değişiklikler yapabilir. Bu çalışmada DEHB tanılı olguların aile işlevselliği ve annelerindeki kaygı düzeyinin kontrollerle karşılaştırılması amaçlanmıştır.
Yöntem: Çalışmaya 6-12 yaş arasında 62 DEHB tanılı ve DEHB grubu ile yaş ve cinsiyet olarak eşleştirilmiş hastanenin diğer kliniklerine başvuran 62 çocuk katılmıştır. DEHB tanısı ve eşlik eden komorbiditeleri ortaya koymak için Okul Çağı Çocukları İçin Duygulanım Bozuklukları ve Şizofreni Görüşme Çizelgesi, Şimdi ve Yaşam Boyu Versiyonu (ÇDGŞG-ŞY) kullanılmıştır. Çalışmaya katılan DEHB olguları tedavi almamaktadır. DuPaul DEHB ölçeği Aile Değerlendirme Ölçeği (ADÖ) ve annelerin kaygısını değerlendirmek için Spielberger Süreklilik ve Durumluk Kaygı ölçeği kullanılmıştır.
Sonuçlar: Olgu ve kontrollerin sosyodemografik özellikleri farksızdır. DEHB ve kontrol grubunun ADÖ alt ölçekleri açısından kıyaslandığında “roller”, “gereken ilgiyi gösterme”, “davranış kontrolü” alt ölçeklerinde istatistiksel anlamlı farklılık bulunmuştur. Yine DEHB tanılı çocuğu olan annelerin durumluk ve süreklilik kaygı düzeyi kontrollere göre daha yüksek bulunmuştur.
Tartışma: DEHB genellikle ergenlik ve erişkinlik döneminde de devam eden ve birçok alanda işlev kaybına sebep olan bir bozukluktur. Eğer annelerin kaygısı, ailelerin işlevsellikleri ve DEHB arasındaki ilişki iyi anlaşılırsa, DEHB’nin tedavisi daha etkin sağlanabilir.