2Uzm. Psychologist Etlik İhtisas Eğt. ve Araş. Psychiatry Clinic/ANKARA
3Uzm. Dr. Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğt. ve Araş. Psychiatry Clinic/ANKARA
4Assoc. Dr. Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğt. ve Araş. Psychiatry Clinic/ANKARA
5Dr. Etlik Specialised Training and Research. Psychiatry Clinic/ANKARA
6Uzm. Dr. Çankırı State Hospital/Psychiatry Clinic/ÇANKIRI
Abstract
Objective: Discomfort Intolerance Scale was developed by Norman B. Schmidt et al. to assess the individual differences of capacity to withstand physical perturbations or uncomfortable bodily states (2006). The aim of this study is to investigate the validity and reliability of Discomfort Intolerance Scale-Turkish Version (RDÖ).
Method: From two different universities, total of 225 students (male=167, female=58) were participated in this study. In order to determine the criterion validity, Beck Anxiety Inventory (BAI) and State-Trait Anxiety Inventory (STAI) were used. Construct validity was evaluated by factor analysis after the Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) and Barlett test had been performed. To assess the test-retest reliability the scale was re-applied to 54 participants 6 weeks later.
Results: To assess construct validity of DIS, factor analyses were performed using varimax principal components analysis with varimax rotation. The factor analysis resulted in two factors named “discomfort (in) tolerance” and “discomfort avoidance”. The Cronbach’s alpha coefficient for the entire scale, discomfort-(in)tolerance subscale, discomfort-avoidance subscale were, .592, .670, .600 respectively. Correlations between two factors of DIS, discomfort intolerance and discomfort avoidance, and Trait Anxiety Inventory of STAI (State-Trait Anxiety Inventory) were statistically significant at the level of 0.05. Test-retest reliability was statistically significant at the level of 0.01.
Conclusion: Analysis demonstrated that DIS had a satisfactory level of reliability and validity in Turkish university students.
2Uzm. Psikolog Etlik İhtisas Eğt. ve Araş. Hast. Psikiyatri Kliniği/ANKARA
3Uzm. Dr. Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğt. ve Araş. Hast. Psikiyatri Kliniği/ANKARA
4Doç. Dr. Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğt. ve Araş. Hast. Psikiyatri Kliniği/ANKARA
5Dr. Etlik İhtisas Eğt ve Araş. Hast. Psikiyatri Kliniği/ANKARA
6Uzm. Dr. Çankırı Devlet Hastanesi/Psikiyatri Kliniği/ÇANKIRI
Amaç: Rahatsızlığa Dayanma Ölçeği (RDÖ), Norman B. Schmidt ve arkadaşları tarafından 2006’da rahatsız edici duyumlara dayanma kapasitesindeki kişisel farklılıkları ölçmek amacıyla geliştirilmiştir. Bu çalışmanın amacı Rahatsızlığa Dayanma Ölçeğinin Türkçe sürümünün geçerlilik ve güvenilirliğini incelemektir.
Yöntem: Bu araştırmaya iki farklı üniversitede eğitim gören toplam 225 üniversite öğrencisi (erkek=167, kadın=58) katılmıştır. Ölçüt geçerliliği için Beck Anksiyete Ölçeği (BAI) ve Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri (STAI) kullanılmıştır. Yapı geçerliliği için Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) ve Barlett testi yapıldıktan sonra faktör analizi yapılmıştır. Tekrar test güvenilirliği için 6 hafta sonra ölçek 54 katılımcıya tekrar uygulanmıştır.
Bulgular: RDÖ’nün yapı geçerliliğini sınamak amacıyla varimaks eksen döndürme yöntemi kullanılarak faktör analizi yapılmıştır. RDÖ “rahatsızlığa dayanma” ve “rahatsızlıktan kaçınma” olarak adlandırılan iki faktörlü bir yapı göstermiştir. Cronbach alfa katsayıları ölçeğin tümü için .592; rahatsızlığa dayanma alt boyutu için .670; rahatsızlıktan kaçınma alt boyutu için .600 olarak bulunmuştur. STAI (Durumluk-Sürekli Kaygı envanteri)’nin Sürekli Kaygı Envanteri ile RDÖ’nün rahatsızlığa dayanma ve rahatsızlıktan kaçınma alt ölçekleri 0.05 düzeyinde, test yeniden test güvenilirliği ise 0.01 düzeyinde istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur.
Sonuç: Analizler, RDÖ’nün Türk üniversite öğrencileri üzerinde yeterli düzeyde geçerlik ve güvenilirlik değerine sahip olduğunu göstermiştir.