The current study aimed to evaluate the role of Cognitive Behavioral Therapy (CBT) on pain, anxiety, alexithymia, depression and functional status in female patients with Fibromyalgia syndrome (FMS). Twenty female patients with FMS after the evaluation with socidemographic and clinic data form, who attended 12 CBT sessions (40 minutes) regularly, were included in the study. The Beck Depression Inventory (BDI) for depression severity, Toronto Alexithymia Scale (TAS) for alexithymia level, Beck Anxiety Inventory (BAI) for anxiety level, Visual Analogue Scale (VAS) for pain severity and the Fibromiyalgia Impact Questionnaire (FIQ) for functional status, tests were administered pre and post CBT. FMS patients with the mean age 48.7±10.2 years, had statistically significant difference between pre CBT and post CBT in terms of BDI (p=0.000), VAS (p=0.000), and BAI (p=0.001) scores. Pre and post CBT scale scores were also statistically significant in terms of FIQ and TAS subgroups (p<0.05). The results of the current study, indicating that CBT might make statistically significant difference on pain, anxiety, depression, alexithymia levels and functional status in patients with FMS may have implications for the choice of treatment and course of FMS.

Bu çalışmada Bilişsel Davranışçı Terapi’nin (BDT) Fibromiyalji Sendromu (FMS) tanılı kadın hastalarda ağrı yoğunluğu, aleksitimi, depresyon, anksiyete ve fonksiyonel kapasitelerinin üzerine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. FMS tanısı almış, demografik ve klinik özelliklerine yönelik değerlendirme yapıldıktan sonra, en az haftada bir kere, 12 seans, 40 dakikalık yapılandırılmış BDT görüşmelerine düzenli bir şekilde gelen 20 kadın hasta çalışmaya dâhil edildi. BDT görüşmelerinin başında ve sonlandırma aşamasında bireylerin Görsel Ağrı Skalası (GAS), Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ), Toronto Aleksitimi Ölçeği (TAÖ), Fibromiyalji Etki Anketi (FEA) ile değerlendirildi. FMS hastaların yaş ortalaması 48,7±10,2 idi. BDT öncesine göre sonrasında BDÖ (p=0,000), GAS (p=0,000), ve BAÖ (p=0,001) skorları istatistiksel olarak anlamlı ölçüde azalmıştı. FEA alt grupları ve TAÖ alt grupları açısından da anlamlı farklılık mevcut idi (p<0,05). Sonuçlarımız FMS tanılı hastalarda BDT’nin ağrı şiddeti, anksiyete, depresyon, aleksitimi ve işlevsellik durumlarında anlamlı farklılık oluşturduğunu göstermesi açısından önemlidir. BDT bu grup hastaların tedavi sürecinde düşünülebilir.