Jealousy can negatively affect both relationships and individuals’ mental health while having devastating effects on relationships and public health. In this study, it is aimed to examine the relationship between jealousy and various psychological factors such as self-esteem and empathy skills, as well as factors related to individuals and their relationships. The research was conducted using descriptive and cross-sectional design. 505 volunteer adults who reported having a romantic relationship participated in the study. A sociodemographic data form, Perceived Romantic Relationship Quality Scale (PRRQS), Dyadic Trust Scale (DTS), Multidimensional Jealousy Scale (MJS), and Rosenberg Self-Esteem Scale (RSES) were administered to the participants. Unmarried and unengaged participants’ Perceived Romantic Relationship Quality and Dyadic Trust scale scores were statistically significantly lower than those of married and engaged people (p<0.001). On the other hand, in the Multidimensional Jealousy total and behavioral jealousy sub-dimension (p<0.05) and Rosenberg Self-Esteem (p<0.001) scales, the mean scores of unmarried and unengaged participants” were significantly higher than those of the married participants. It was found that trust, self-esteem and age in romantic relationships were inversely predicted and; the quality of the perceived romantic relationship and the duration of the relationship for more than 10 years were found to be directly significant predictors of jealousy. The findings of our study show that individual factors such as trust, self-esteem, age, perceived quality of the romantic relationship and the duration of the relationship for more than 10 years affect relationship satisfaction and jealousy. In this context, it is important to consider synchronous individual therapy and interventions in relationships and couple’s therapy.

Kıskançlık hem ilişkileri hem de bireylerin ruh sağlığını olumsuz yönde etkileyebilmekte, ilişkiler ve toplum sağlığı üzerinde yıkıcı etkilere neden olabilmektedir. Bu çalışmada kıskançlığın benlik saygısı ve empati becerisi gibi çeşitli psikolojik faktörlerle ve kişiye ve ilişkiye dair etmenlerle ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma tanımlayıcı ve kesitsel tasarımda yapılmıştır. Araştırmaya romantik ilişkiye sahip olduğunu bildiren 505 gönüllü yetişkin katılmıştır. Katılımcılara sosyodemografik veri formu, Algılanan Romantik İlişki Kalitesi Ölçeği (ARİKÖ), İkili İlişkiler Güven Ölçeği (İİGÖ), Çok Boyutlu Kıskançlık Ölçeği (ÇBKÖ) ve Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği (RBSÖ) uygulanmıştır. Bekarların Algılanan Romantik İlişki Kalitesi ve İkili İlişkiler Güven ölçekleri puanları evli ve nişanlılara göre istatistiki olarak anlamlı şekilde küçüktür (p<0,001). Bununla birlikte Çok Boyutlu Kıskançlık toplam, davranışsal kıskançlık alt boyutu (p<0,05) ve Rosenberg Benlik Saygısı (p<0,001) ölçeklerinde bekarların grup ortalama puanları evlilerin grup ortalama puanlarına göre istatistiki olarak anlamlı şekilde büyüktür. İkili ilişkilerdeki güvenin, benlik saygısının ve yaşın ters orantılı olarak, algılanan romantik ilişkinin kalitesinin ve ilişkinin 10 yıldan uzun sürmesinin doğru orantılı olarak kıskançlık üzerine anlamlı yordayıcı olduğu bulunmuştur. Çalışmamızın bulguları ikili ilişkilerdeki güven, benlik saygısı, yaşın, algılanan romantik ilişkinin kalitesi ve ilişkinin 10 yıldan uzun sürmesi gibi bireysel faktörlerin ilişki doyumu ve kıskançlık üzerinde etkili bulunduğunu göstermektedir. Bu bağlamda ilişki ve çift terapilerinde eş zamanlı bireysel terapi ve müdahalelerin göz önünde bulundurulmasının önemli olduğu düşünülmektedir.