The Mediating Role of Self-Differentiation in the Relationship Between Parenting and Co-dependency
1Department of Psychology, Işık University, İstanbul, Türkiye
2Department of Psychology Student, Işık University, İstanbul, Türkiye
J Cogn Behav Psychother Res - DOI: 10.14744/JCBPR.2024.15029
Full Text PDF (Turkish)

Abstract

Children who prioritize the needs of their family over their own needs during childhood may have parentification, carry similar relationship patterns into adulthood, and show co-dependency characteristics. This study examines the mediating role of self-differentiation in the relationship between parentification and co-dependency. The study subjects were 384 individuals aged 18–25. The participants were reached using the snowball sampling method. Data were collected through the Sociodemographic Information Form, Co-dependency Assessment Tool, Self-Differentiation Scale, and Parentification Scale. The Independent Sample T-test, Pearson Correlation Analysis, and Process Macro Model 4 were used in data analysis. According to the findings of the study, individuals experienced co-dependency at similar levels according to gender. The co-dependency scores are positively related to sibling-focused and parent-focused parentification. However, co-dependency scores negatively correlated with self-differentiation scores. Moreover, sibling-focused parentification and parent-focused parentification were negatively related to self-differentiation. Self-differentiation scores mediated the relationship between both parent-focused parentification and co-dependency and sibling-focused parentification and co-dependency. In conclusion, there is a risk that parentification experiences may lead to co-dependency, and preventive interventions must focus on increasing the individual’s level of self-differentiation to reduce this risk.


Ebeveynleşme ve Eş Bağımlılık Arasındaki İlişkide Benlik Ayrımlaşmasının Aracı Rolü
1Psikoloji Bölümü, Işık Üniversitesi, İstanbul, Türkiye
2Psikoloji Bölümü Öğrencisi, Işık Üniversitesi, İstanbul, Türkiye
Journal of Cognitive Behavioral Psychotherapies and Research - DOI: 10.14744/JCBPR.2024.15029

Çocukluk döneminde ailesinin ihtiyaçlarını kendi ihtiyaçlarından önde tutan çocuklar ebeveynleşerek benzer ilişki örüntülerini yetişkinlik dönemine taşıyabilir ve eş bağımlılık özellikleri gösterebilir. Bu çalışmanın amacı, ebeveynleşme ve eş bağımlılık arasındaki ilişkide benlik ayrımlaşmasının aracı rolünü incelemektir. Araştırma, 18–25 yaş aralığında 384 kişi ile gerçekleştirildi. Katılımcılara kartopu örnekleme yöntemiyle ulaşılmıştır. Veriler, Sosyodemografik Bilgi Formu, Ebeveynleşme Ölçeği, Eş Bağımlılık Belirleme Ölçeği ve Benliğin Ayrımlaşması Ölçeği aracılığı ile toplandı. Veri analizinde, Bağımsız Örneklem T-testi, Pearson Korelasyon Analizi ve Pro-cess Macro eklentisi Model 4 kullanıldı. Elde edilen sonuçlara göre, bireylerin cinsiyete göre benzer düzeyde eş bağımlılık deneyimlediği saptandı. Eş bağımlılık, kardeş odaklı ve ebeveyn odaklı ebeveynleşme ile pozitif yönde, benlik ayrımlaşması ile negatif yönde ilişkilidir. Ayrıca, kardeş odaklı ve ebeveyn odaklı ebeveynleşme, benlik ayrımlaşması ile negatif yönde ilişkili bulundu. Aracı etki analizine göre ise benlik ayrımlaşmasının, ebeveyn odaklı ve kardeş odaklı ebeveynleşme ile eş bağımlılık arasındaki ilişkide aracı bir role sahip olduğu saptandı. Sonuç olarak, ebeveynleşme yaşantılarının eş bağımlılığa yol açma riski vardır ve bu riski azaltmak için önleyici müdahalelerin bireyin kendini farklılaştırma düzeyini artırmaya odaklanması önemli görülmektedir.